Aktualności

Informacja

Strona znajduje się w archiwum.

Bliżej siebie-dalej od narkotyków

Data publikacji 09.12.2009

narklogo

 

           Być rodzicami nastolatka nie jest łatwo. Jeżeli jednak rozumie się i pamięta, że okres dorastania jest tak samo trudny dla rodziców jak i dla dziecka, to połowa sukcesu.

Kiedy dziecko dorasta, zaczyna wymykać się spod kontroli rodziców. Wtedy też staje się bardziej podatne na negatywne wpływy środowiska. Aby możliwe było budowanie prawidłowego kontaktu z dzieckiem, rodzic musi poznać jego potrzeby i oczekiwania. Podstawą dobrych kontaktów jest również rozmowa z dzieckiem, a podstawą rozmowy jest uważne słuchanie. Dlatego konieczne jest unikanie podstawowych błędów komunikacji:

- przerywanie rozmowy

- brak skupienia na rozmówcy;

- prawienie „kazań”, moralizowanie;

- krytykowanie;

- podnoszenie głosu;

- bagatelizowanie problemów;

- wykorzystywanie przewagi;

Ważne jest również, aby pamiętać, czego potrzebuje dziecko od rodziców:

- poczucia więzi i przynależności do rodziny – chcą czuć, że są kochane, rozumiane i mogą liczyć na wsparcie rodziców. Potrzebują szacunku i poczucia bezpieczeństwa;

- poczucia własnej wartości – chcą, aby doceniać ich wysiłki w osiąganiu sukcesów i nie krytykować ich porażek;

- wiarygodności – chcą mieć pewność, że rodzice zachowują się tak, jak mówią i potrafią przyznać się do błędu;

- sprawiedliwego traktowania – przekonania, że rodzice w niejasnej sytuacji zareagują w oparciu o wnikliwe rozpatrzenie sprawy;

- stanowczości – jasno określonych reguł i konsekwencji w ich przestrzeganiu;

- poszanowania intymności i dyskrecji – chcą mieć pewność, że granice ich prywatności zawsze będą respektowane.

Mimo wszelkich starań dziecko rzadko zachowuje się tak, jak chcieliby rodzice. Wciąż stwarza sytuacje konfliktowe, wzbudzające niepokój. Zmienia zachowania, nawyki i sposób bycia. Nie należy reagować na każdą zmianę w zachowaniu. Są jednak sygnały, których nie wolno bagatelizować. Kiedy w zachowaniu dziecka dostrzec można kilka w z wymienionych objawów, rodzic ma prawo przypuszczać, że dzieje się z nim coś niedobrego:

-  staje się obce, oddala się;

- wyraża niechęć do rozmów, unika kontaktów, zaczyna kłamać;

- ma kłopoty z nauką, choć wcześniej bez problemu radziło sobie w szkole, wagaruje;

- jest niecierpliwe i rozdrażnione;

- często znika z domu pod różnymi pretekstami i unika kontaktu po powrocie;

- sypia o dziwnych porach, jest na zmianę pobudzone i senne;

- ma nowych znajomych, o których nie chce rozmawiać;

- kwestionuje szkodliwość narkotyków;

- ma przekrwione oczy, zwężone lub rozszerzone źrenice czy przewlekły katar;

- w jego otoczeniu można wyczuć zapach rozpuszczalnika, kleju lub innych nieznanych substancji;

- w jego pokoju można znaleźć bibułki, fifki, leki bez recept, chemikalia, folie aluminiowe;

- z domu znikają pieniądze i wartościowe przedmioty.

Jeżeli rodzic podejrzewa, że dziecko zażywa narkotyki, może polecić wykonanie testu wykrywającego obecność narkotyków w moczu.

Kiedy pojawia się pewność, że dziecko ma problemy z narkotykami, reakcja musi być natychmiastowa. Nie należy jednak działać pod wpływem emocji. Warto skorzystać z pomocy specjalistów. Jest wiele poradni, które pomogą w rozwiązaniu problemu.

Nie ma prostych i skutecznych recept na to, jak całkowicie uchronić dziecko przed narkotykami. Jedno jest jednak pewne – im lepszy rodzice maja kontakt z dzieckiem, tym łatwiej jest ustrzec je przed narkotykami.

Powrót na górę strony