Nieobecni... niezapomniani...
... Śpieszmy się wszyscy w tak krótkim życiu
Dać to, co jest najlepsze w nas.
Miejmy poczucie spełnienie, poczucia tego,
Że zdążyliśmy z wszystkim na czas ...
Pozornie nieobecni, jednak wciąż są wśród nas. I choć iść musimy dalej, dziś zatrzymujemy się, by uczcić pamięć wszystkich Policjantów, którzy odeszli na wieczną służbę…
"Śpieszmy
się kochać ludzi tak szybko odchodzą
zostaną po nich buty i telefon głuchy
tylko to co nieważne jak krowa się wlecze
najważniejsze tak prędkie że nagle się staje
potem cisza normalna więc całkiem nieznośna
jak czystość urodzona najprościej z rozpaczy
kiedy myślimy o kimś zostając bez niego
Nie bądź pewny że czas masz bo pewność niepewna
zabiera nam wrażliwość tak jak każde szczęście
przychodzi jednocześnie jak patos i humor
jak dwie namiętności wciąż słabsze od jednej
tak szybko stąd odchodzą jak drozd milkną w lipcu
jak dźwięk trochę niezgrabny lub jak suchy ukłon
żeby widzieć naprawdę zamykają oczy
chociaż większym ryzykiem rodzić się niż umrzeć
kochamy wciąż za mało i stale za późno…"